Bestuurder betalen?

Bestuurders met een onbezoldigd mandaat, kunnen als vrijwilligers worden beschouwd. Je kan hen als organisatie voor bepaalde werkelijke kosten (bv. verplaatsingen naar/van de vergadering) een reële kostenvergoeding geven, met voorlegging van de nodige bewijsstukken (aantal afgelegde kilometers, treinticket, enz). Of je kan je vrijwilligers een forfaitaire kostenvergoeding geven. De regels daarover neemt men best op in een intern reglement.

Draagt het Bestuur het dagelijks bestuur over, en is de dagelijkse leiding de voornaamste activiteit van de betrokken persoon die daarvoor een vergoeding krijgt (andere dan ‘kost en inwoon’), dan geldt het vermoeden van hoedanigheid van werknemer.

Overeenkomstig art. 3 van het KB van 28 november 1969 vallen immers onder de sociale zekerheid van loontrekkenden: de personen die, in hoedanigheid van lasthebbers en tegen een ander loon dan kost en inwoning, hun voornaamste bedrijvigheid wijden aan het dagelijks beheer van verenigingen en organisaties die geen industriële of handelsverrichtingen uitvoeren (of slechts bijkomstig dergelijke verrichtingen doet; HvC 13-10-14).

Is het dagelijks bestuur niet de voornaamste bedrijvigheid van de betrokkene (die is bijvoorbeeld actief als een zelfstandige in hoofdberoep of als voltijds werknemer), dan kan je de betrokkene daarvoor wel een vergoeding als zelfstandige geven (zie hoger: ‘Bezoldiging voor uitvoering van bestuursmandaat’).